The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders; DSM
کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی کتابی راهنما است که به طور فزایندهای به دست متخصصان سلامت روان به ویژه آنهایی که در ایالات متحده هستند در تشخیص بسیاری از شرایط سلامت روان استفاده می شود. DSM از طریق انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده است و از زمانی که بار اول در سال 1952 معرفی شد، چند مرتبه تجدید نظر شده است. آخرین ویرایش پنجمین نسخه یا DSM-5 است. در سال 2013 منتشر شد.
DSM با ابزارهای مختلف تشخیصی جایگزین همسو است، اگرچه این راهنماهای دیگر معمولاً در ایالات متحده پرکاربرد نیست. پرمخاطب ترین همتای DSM، طبقه بندی بین المللی بیماری های سازمان جهانی بهداشت(ICD)، اختلالات سلامت روان را به همراه تعداد زیادی از شرایط سلامتی دیگر پوشش می دهد. ICD ابزار تشخیصی اولیه برای متخصصان سلامت روان در خارج از ایالات متحده است.
نحوه استفاده از DSM
DSM توصیفی از ویژگیهای سلامت روان از اختلالات اضطرابی و خلقی گرفته تا اختلالات شخصیتی و مرتبط با مواد را در برمی گیرد و آنها را به طبقههایی مانند اختلال افسردگی اساسی، اختلال اضطراب فراگیر و اختلال شخصیت خودشیفته تقسیم می کند. این اختلالات بر اساس ویژگیهای مشترک در فصلهایی دستهبندی میشوند، به عنوان مثال، اختلالات تغذیه و خوردن؛ اختلالات افسردگی؛ طیف اسکیزوفرنی و سایر اختلالات سایکوتیک.
در هر طبقه اختلال، این کتابچه راهنما شامل مجموعهای از معیارهای تشخیصی از علائم و راهنماهایی است که روانپزشکان، رواندرمانگران و سایر متخصصان سلامت از آنها استفاده میکنند به منظور تعیین اینکه آیا بیمار یا مراجع معیارهای یک یا چند طبقه تشخیصی را برآورده میکنند یا خیر. به طور مثال، برای تشخیص اختلال افسردگی اساسی، DSM فعلی بیان میکند که فرد حداقل پنج علامت از نه تا (شامل خلق و خوی افسرده، کاهش لذت و سایر علائم) را در یک دوره دو هفتهای نشان میدهد. همچنین مستلزم آن است که علائم، باعث "پریشانی یا اختلال قابل توجه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا سایر زمینه های مهم عملکرد شود." همراه با سایر شرایط.
طبقه های اختلال فعلی در DSM-5 چیست؟
DSM-5 اختلالات روانی را در فصل های زیر سازماندهی می کند: اختلالات رشد عصبی، طیف اسکیزوفرنی و سایر اختلالات سایکوتیک، اختلالات دوقطبی و مرتبط، اختلالات افسردگی، اختلالات اضطرابی، وسواس اجباری و اختلالات مرتبط، اختلالات مربوط به تروما و استرس، اختلالات تجزیه ای، علائم جسمی و اختلالات مرتبط، اختلالات تغذیه و خوردن، اختلالات دفعی، اختلالات خواب و بیداری، کژکاری جنسی، نارضایتی جنسیتی، اختلالات ایذایی، کنترل تکانه و سلوک، اختلالات اعتیادی و مرتبط با مواد، اختلالات عصبی شناختی، اختلالات شخصیتی، اختلالات پارافیلیک، سایر اختلالات روانی، اختلالات حرکتی و سایر عوارض جانبی ناشی از دارو و سایر شرایطی که ممکن است کانون توجه بالینی باشد.