اضطراب حالت روحی و جسمی انتظارات منفی است. از نظر ذهنی، مشخصه آن افزایش برانگیختگی و دلهره عذابآور است که به صورت نگرانی پریشان کننده مشخص می شود، و از نظر جسمی با فعالیت ناخوشایند چند سیستم بدن - همه برای تسهیل پاسخ به یک خطر ناشناخته، چه واقعی و چه خیالی، مشخص می شود.
احساسات شناختی وحشت در پیش بینی نتایجی بد، و احساسات جسمی مانند بی قراری و تپش قلب برای نگرانی طرح ریزی شدهاند( برنامه ریزی شده اند). منظور از اضطراب جلب توجه و تحریک شما برای ایجاد تغییرات لازم به منظور محافظت از چیزی است که برایتان اهمیت دارد. حملات گاه به گاه اضطراب طبیعی است و حتی می تواند سازنده باشد. اضطراب را می توان بهایی درنظر گرفت که ما انسان ها برای داشتن توانایی تصور آینده می پردازیم.
چگونه نشانههای اضطراب را بشناسیم
اضطراب نه تنها با چرخههای بی‌پایان نگرانی در ذهن، بلکه با ناراحتی در تپش قلب در بدن، از پرش و لرز عمومی گرفته تا صدای زنگ در گوش‌ها و تنگی نفس، خود را نشان می‌دهد.
علائم بدنی اضطراب می تواند بسیار گمراه کننده باشد. آنها نه تنها اغلب به اشتباه به عنوان نشانه های حمله قلبی و عذاب قریب الوقوع - یکی از ویژگی های اصلی حملات پانیک - تعبیر می شوند، بلکه اغلب منجر به بحرانهایی از تشخیص اشتباه پزشکی می شوند. ممکن است تصور شود که علائم جسمی ناشی از علل جسمانی است و در جستجوی نادرست برای آنها، منبع واقعی مشکل می‌تواند کشف نشده و بدون توجه ادامه یابد.
می توانید این مطلب مرتبط را هم نگاه کنید:
چه چیزی باعث اضطراب می شود؟
علت واقعی اضطراب، داشتن انسان با ظرفیت تصور آینده است. در بلاتکلیفی زمین حاصلخیز پیدا می کند( بلاتکلیفی زمینه ساز بروز اضطراب است.) و این روزها عدم اطمینان زیادی در جهان وجود دارد.
اضطراب از این نظر منحصر به فرد است که می تواند از طریق رویدادهایی در دنیای واقعی ایجاد شود - ملاقات آینده دکتر، تعارض در رابطه، افزایش اجاره بها - یا می تواند به طور کامل درونی، از طریق افکار تهدیدات واقعی یا خیالی ایجاد شود (نمیدانیم وقتی رئیس در جلسه ای با شما تماس می گیرد چه بگوید)
چگونه اضطراب را درمان کنیم
اختلالات اضطرابی را اغلب می توان با روان درمانی، به تنهایی یا همراه با دارو و با تغییر شیوه زندگی با موفقیت درمان کرد. درمان شناختی رفتاری (CBT) که متناسب با اضطراب‌های خاص فرد است، یکی از مؤثرترین گزینه‌ها است. بیماران یاد می گیرند که الگوهای فکری تحریف شده ای را که ناراحتی بسیار زیادی ایجاد می کند به چالش بکشند.
مواجهه درمانی، که در آن بیماران به طور ایمن و به تدریج در معرض ترس های خود قرار می گیرند تا دیگر از آنها اجتناب نکنند، بخشی ضروری از اکثر درمان های رفتاری برای اضطراب است. دارو اغلب برای کمک به بیماران برای کنترل علائم به اندازه کافی به منظور تمرکز بر گفتگو درمانی استفاده می شود.
تغییرات سبک زندگی نقش مهمی در مدیریت طولانی مدت اضطراب دارد. ورزش، تنفس عمیق و برنامه های مدیتیشن همگی جنبه های بسیار خاصی از این اختلال را هدف قرار می دهند
انواع اضطراب چیست؟
اضطراب خود را به چند روش تشخیصی متمایز نشان می دهد. اختلال اضطراب فراگیر، که در آن نگرانی‌ها منعکس‌کننده هر یک از حوزه‌های اصلی زندگی هستند - کار، عشق، پول، سلامتی در میان سالمندان شایع‌تر است. اختلال اضطراب اجتماعی که بیشتر بر ترس از ارزیابی منفی توسط دیگران متمرکز است، در میان جوانان در حال افزایش است.
ترس های خاص عموماً اشیا یا تجربیات خاصی را هدف قرار می دهند. گاهی اوقات اضطراب با یک حمله ناگهانی و شدید شروع میشود و در عرض چند دقیقه به اوج وحشتناکی می‌رسد. حملات پانیک ممکن است به ظاهر تصادفی، غیر منتظره، صورت گیرد، یا ممکن است با فراوانی ناتوان کننده رخ دهند. اضطراب در تمام اشکال آن قابل درمان است.
