زامبی های سازمان


یک تهدید جدی که ممکن است در محل کار شما وجود داشته باشد، خطر زامبیسم است. در سراسر دنیا، زامبی‌ها در تمام رده‌های کارکنان در سطوح مختلف سازمانی نفوذ کرده‌اند. پیام‌های قربانیان و بدبینی را با خود حمل می‌کنند، آنها کل سازمان را با یک نرخ فزاینده آلوده می‌کنند. در این حالت، سازمان شما می‌تواند هر لحظه از وجود انسان‌های بی‌جان رنج ببرد. زامبی‌ها می‌توانند ماموریت، چشم‌انداز و موجودیت آینده سازمان شما را تضعیف کنند. امّا خوشبختانه زامبیسم قابل درمان است. تعداد زیادی از زامبی‌ها می‌توانند به زندگی بازگردند و به عنوان اعضای یاری‌رسان به سازمان اصلاح گردند
 از نظر تئوریک جامع‌ترین توصیفی که از واژه «زامبی» یا «مرده‌های متحرک» ارایه شده است، از آنها به‌ عنوان جسدهای زنده‌ای یاد می‌کند که راه می‌روند اما به ‌خاطر از کار افتادن مغزشان «خودآگاهی»، «فهم» و «قصد و نیت» ندارند. نداشتن خودآگاهی بدین معناست که یک زامبی نمی‌داند که زامبی شده است. در واقع یک زامبی اصلاً فکر نمی‌کند که بخواهد چیزی بداند. آنها در هر جا قربانی مناسبی پیدا کنند و سر و صدایی بشوند خود را به‌ صورت کاملاً خودجوش و غریزی به محل می‌رسانند.
زامبی‌ها: عقیده خاصی ندارند و با هر تغییر پیشنهاد شده‌ای همراه می‌شوند، بدون اینکه نظر سازنده‌ای ارائه دهند
امروزه 60 درصد از کارکنان، به کار، همکاران و به ماموریت سازمانی خود، تعلق خاطر ندارند. به این معنی که آنها در محیط کار فقط زمان خود را سپری می‌کنند. آنها در روزهای کاری، «خواب‌گرد
هایی هستند، بدون هیچ شور و اشتیاقی و بدون داشتن حس قوی ارتباطی با کاری که انجام می‌دهند و یا بدون داشتن غرور نسبت به سازمانی که به آنها دستمزد می‌دهد. آنها به مثابه کارکنان موقتی هستند نه شرکا. این افراد به نوآوری و بهبود سازمان هیچ کمکی نمی‌کنند یا کمکشان بسیار ناچیز است. این افراد زامبی های محیط کار تصور می‌شوند. آنها مستاجر هستند یعنی محلی را در چارت سازمانی اجاره می‌کنند، تا زمانی‌که به موقعیت بهتری دست یابند. طبق تجربه، تعداد زیادی از این افراد، به اصطلاح زامبی‌هایی هستند که واقعاً می‌خواهند مولد باشند (و ممکن است در حال حاضر خود را مولد ببینند). یکی از با ارزش‌ترین تجربیاتی که یک رهبر می‌تواند داشته باشد تا بدان وسیله به افرادش در بهبود عملکرد (زندگی) شان کمک کند، تغییر در نگرش‌های آنهاست

ارکنان بی‌انگیزه و زامبی‌ها

به طور کلی کارکنان بی‌انگیزه و انسان‌های زامبی‌ها دارای شباهت‌ها و تفاوت‌های قابل تاملی هستند. در واقع زامبی‌ها به سادگی افراد بی‌انگیزه نیستند. ویژگی‌های بارز افراد بی‌انگیزه عبارتند از بی‌‌توجه، بدون احساس، بی‌تفاوت به نتایج، غیر خلاق و غیر جاه‌طلب بودن.

این درحالیست که زامبی‌ها نیز به مانند کارکنان بی‌انگیزه دارای ویژگی غیرخلاق و غیر جاه‌طلب می‌باشند لیکن نقطه افتراق زامبی‌ها در اراده و انگیزه آنان برای آلوده کردن دیگران می‌باشد. به بیان دیگر زامبی‌ها افراد بی‌انگیزه سرایت‌کننده هستند، آنها برای آلوده کردن دیگران به بی‌انگیزگی خودشان، بسیار با انگیزه هستند. پس زامبی‌ها به گسترش انگیزه «بی‌انگیزگی» در سازمان مشغولند. از آنجایی که هیجانات مسری هستند و افراد وقتی هیجاناتشان را با دیگران به اشتراک می‌گذارند، احساس بهتری دارند، لذا زامبی‌ها می‌خواهند شما باعث شوید که آنها احساس بهتری نسبت به حالات منفی خود داشته باشند. البته صاحبنظران در خصوص عوامل ایجادکننده بی‌انگیزه بودن کارکنان به موارد ذیل اشاره می‌نمایند:

  • عوامل شخصی (غیر کاری)
  • رویدادهای زندگی شخصی؛
  • مسائل مربوط به سلامت ذهن و جسم
  • وضعیت محل کار و یا رفتارهایی که منجر می‌شود افراد حس کنند:
  • شخصاً بی‌اهمیت هستند؛
  • کارشان بی‌اهمیت است؛
  • برای موفقیت حمایت نمی‌شوند؛
  • نا اطمینانی نسبت به آنها وجود دارد؛
  • مورد بی احترامی واقع شده‌اند؛
  • خارج از کنترل هستند.

بیداری سازمان‌ها

بیداری تک تک زامبی‌ها برای ادامه حیاتشان، امری ضروری است. این فرصتی است که به مرده‌های متحرک کمک می‌کند تا روحی دوباره بیایند و زندگی خود را از سر بگیرند. بیدار شوند و در نهایت موجب بیداری سازمان خود گردند. مراحل بیداری سازمان به شرح زیر است:

  • سیاست‌ها و روندها را از نقطه نظر هدف اصلی که به خاطر آن بوجود آمده‌اند، بازنگری کنید. آیا آنها برای این نوشته شده‌اند که به زامبی‌ها اجازه رشد بدهند و باعث پرورش زامبی‌ها در سازمان شوند؟
  • زامبی‌ها را در ابتدای راه متوقف کنید. روح‌ها را به خوبی مهارت‌ها بکار بگیرید. رویکرد مصاحبه را برای ارزیابی روح و عملکرد آن در تمام زندگی فرد متقاضی، تغییر دهید.
  • یک ماموریت و مسیر معنادار برای سازمان ترسیم کنید. ذهنیت همه را برای رسیدن به موفقیت، محصولات و خدمات بهتر مثبت کنید.
  • هر کسی را در هر دو مورد کار روزانه و ایجاد آینده سازمان درگیر کنید. آنها از این مشارکت انرژی می‌گیرند و از تاثیرات مثبت آن در شگفت خواهند شد.
  • سیستم سازمانی توسعه یافته‌ای را که در آن زندگی جریان دارد، تقاضا کنید. دیگر، حمایت زامبی‌ها و پیمانکاران فرعی را نپذیرید.
  • اگر مشتریان شما، زنده محسوب می‌شوند، با آنها وارد گفتگو شوید. نباید مخاطبین شما در تبلیغات، زامبی‌ها باشند. مشتریان زنده، همواره بازار هدف بهتری هستند.

صاحبنظران معتقدند که علت پرورش و گسترش زامبی‌ها در سازمان، فقدان مهارت‌های رهبری مدیران ارشد سازمان می‌باشد چرا که مدیران صرفاً مدیر هستند، نه رهبر‌. البته چشم‌پوشی سازمانها در مقابله با زامبی‌ها و در واقع سکوت مدیران در برابر مشکلات کارکنان یکی دیگر از عوامل گسترش زامبی‌های سازمانی می‌باشد. در انتهای این پژوهش نیز راهکارهایی جهت ایجاد نیروی کار زنده و به عبارتی بیداری سازمانی جهت رهایی از خطرات زامبیسم ارائه گردید.