تئودور میلون خالق این آزمون است؛ آزمون بالینی چند محوری میلون (MCMI)
(به انگلیسی: Millon Clinical Multiaxial Inventory) یک آزمون روان‌شناختی شخصیت است که برای اولین بار در اواخر دهه ۶۰ میلادی بر اساس مدل آسیب‌شناسی روانی میلون توسط تئودور میلون (Theodore Millon) ساخته شد.
سپس در اواسط دهه ۸۰ مورد تجدید نظر قرار گرفت. نسخه سوم آزمون در سال ۱۹۹۴ تجدید نظر و در گردهمایی انجمن روانشناسی آمریکا معرفی شد. این آزمون برای افراد بالغ (بالای هجده سال)است که توانایی خواندن تا سطح کلاس پنجم ابتدایی را دارند و نباید برای عموم جمعیت و نوجوانان مورد استفاده قرار گیرد. [۱]
آزمون بالینی چند محوری میلون ۳ (MCMI III) یک مقیاس خودسنجی با ۱۷۵ گویه بلی/ خیر است که ۱۴ الگوی بالینی شخصیت و ۱۰ نشانگان بالینی را می‌سنجد و برای بزرگسالان ۱۸ سال به بالا، استفاده می‌شود. این آزمون بر اساس مدل آسیب‌شناسی روانی میلون (۱۹۶۹/ ۱۹۸۳) ساخته شده‌است و دو بار از زمان انتشار آن، تجدید نظر شده‌است. ام.سی.ام.آی، یکی از پرکاربردترین آزمون‌های روانی است که به چندین زبان ترجمه شده‌است و در تحقیقات بین فرهنگی متعددی مورد استفاده قرار گرفته‌است؛ از جمله در ایران، دو بار هنجاریابی شده‌است. خواجه موگهی در سال ۱۳۷۲ در تهران، نسخه دوم این آزمون، و شریفی در ۱۳۸۱ نسخه سوم آن را در اصفهان هنجاریابی کرده‌است.
تست میلون ۳ که نسخه تجدید نظر شدهٔ میلون ۲ است در اوت ۱۹۹۴ در گردهمایی انجمن روانشناسی آمریکا معرفی شد.[۲] بیش از ۵۰ درصد از گویه‌های ام.سی.ام. آی ۳ تغییر کرده‌است. طول مقیاس‌ها کاهش یافته‌است و دو مقیاس جدید (مقیاس اختلال شخصیت افسرده و مقیاس اختلال استرس پس از ضربه) به مقیاس‌های آزمون اضافه گردیده‌است.
