نوع دوست نوجوان
وچگونه والدین می توانند فرزندان را به سمت ارتباطات سالم تر تشویق کنند.
یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله زوج و درمان رابطه ای توضیح می دهد که چگونه نوجوانان می توانند "الگوهای" سالم یا ناسالمی از روابط عاشقانه ایجاد کنند که می تواند با بزرگ شدن آنها تداوم یابد.
محققان به رهبری کی برادفورد و برایان هیگین‌بوهام از دانشگاه ایالتی یوتا و ژاکلین میلر از دانشگاه نیومکزیکو، معتقدند که آموزش روابط، مانند آموزش جنسی، ممکن است کلید کمک به نوجوانان برای ایجاد روابط عاشقانه‌تر در حال و آینده باشد.
برادفورد توضیح می‌دهد:
روابط نوجوانان با رفاه آنها مرتبط است - و آنچه در روابط یاد می‌گیرند به شکل‌دهی روابط آنها در بزرگسالی کمک می‌کند.
به گفته نویسندگان، آموزش روابط بر انتقال اطلاعات مبتنی بر تحقیق به نوجوانان برای کمک به تصمیم گیری آگاهانه در روابط خود متمرکز است. این شامل:
بهبود مهارت های ارتباطی.
ایجاد انتظارات واقع بینانه از رابطه
تشویق روابط سالم
بحث در مورد راه هایی برای کاهش خطر خشونت در رابطه جنسی.
بردفورد می گوید: نتایج آموزش روابط نوجوانان شامل پیشگیری از الگوهای ناسالم روابط، افزایش عزت نفس و انسجام خانواده قوی تر است.
مطالعه آنها از "چهار ستون شناخت رابطه" که در تحقیقات قبلی مشخص شده بود الهام گرفت. اینها هستند:
رمانتیسم: این ایده که عشق می تواند همه چیز را تسخیر کند. رمانتیک ها ممکن است نیاز به رشد مهارت های روابط مثبت را نادیده بگیرند.
تصمیم‌گیری/گام‌سازی: این نشان‌دهنده تمایل یا فقدان آن برای شناخت شریک بالقوه قبل از اعتماد و تعهد به آنها است.
امتناع از رفتار ناخواسته صمیمانه: این یک مهارت ضروری برای نوجوانان برای یادگیری است تا آنها به ارزش های خود وفادار بمانند و منتظر بمانند تا از نظر فیزیکی و ذهنی برای صمیمیت آماده شوند. عزت نفس پایین و تمایل به حفظ رابطه می تواند نه گفتن به تماس ناخواسته را برای نوجوانان دشوار کند.
تحمل کنترل: انتظار یا تحمل رفتار کنترلی در نوجوانی شروع می شود. تحمل کنترل و دستکاری می تواند منجر به آزار روانی و خشونت در رابطه شود.
در این مطالعه، محققان داده‌هایی را از بیش از 2000 دانش‌آموز جمع‌آوری کردند تا بفهمند چگونه این چهار شناخت رابطه‌ای بر روی رفتار دوستیابی نوجوانان در زندگی واقعی ترسیم می‌شوند. این مطالعه پنج نوع دوست نوجوان را شناسایی کرد:
کم خطر: این گروه شامل دانش آموزانی است که الگوهای عاشقانه سالمی دارند. این دانش آموزان در هر چهار شناخت اندازه گیری شده در بالا در معرض خطر کمتری بودند.
عشق کور: نوجوانان این گروه به غیر از رمانتیسم، در همه ابعاد کم خطر بودند. آنها باورهای خارق العاده ای در مورد عشق و قدرت آن در تسخیر همه چیز داشتند.
لغزنده ها: این گروه نوجوانانی را توصیف می کند که کمتر در مورد تصمیمات خود فکر می کردند و بنابراین با کمی فکر به روابط "لغزیدند".
اسلایدرهای: این گروه ترکیبی از گروه دوم و سوم را نشان می دهد. نوجوانان این دسته از باورهای عاشقانه قوی حمایت می کردند و مستعد تصمیم گیری عجولانه در مورد قرار ملاقات بودند.
تحمل کنترل: نوجوانان این گروه احتمال کمتری برای طرد شریکی که رفتارهای کنترلی از خود نشان می داد، نشان دادند.
این مطالعه دو یافته مهم را به دست آورد:
از هر 3 نوجوان فقط 1 نفر در طبقه کم خطر شناخت روابط قرار می گیرد. این بدان معناست که اکثر نوجوانان در طبقات پرخطرتر رفتارهای رابطه قرار می گیرند و بنابراین ممکن است از آموزش روابط سود ببرند.
پسران نوجوان تمایل دارند در شناخت های رابطه مشکل ساز تری شرکت کنند، زیرا در مقایسه با دختران نوجوان، حمایت بیشتری از رمانتیسم و تمایلات "لغزشی" نشان دادند.به نظر می رسد که دختران با اصطلاحات "کم خطر" فکر می کنند در حالی که به نظر می رسد پسران بیشتر تحت کنترل و دستکاری قرار می گیرند.
به گفته محققان، والدین یا قیم می توانند با دنبال کردن دو مرحله ساده، رابطه عاشقانه نوجوان خود را به سمتی سالم تر هدایت کنند:
در مورد روابط و رابطه جنسی با پسران نوجوان نیز بحث کنید. تحقیقات گذشته نشان داده است که ما بیشتر از پسرانمان تمایل داریم در مورد رابطه جنسی و صمیمیت با دخترانمان بحث کنیم. برای محافظت از پسران و دختران نوجوان در برابر پویایی روابط ناسالم، منتظر "گفتگو" نباشید. در عوض، اغلب با هر دو صحبت کنید.
از روابط نوجوانان نترسید. فکر کردن و صحبت کردن در مورد چیزهایی که باید در روابط مورد توجه قرار گیرد به نوجوانان کمک می کند تا روابط بهتری ایجاد کنند و پایه کلی قوی تری برای روابط آنها در بزرگسالی ایجاد می کند
